Witte duif

Onze witte duif,

Vandaag begon de dag druilerig en het regende.

Het voelde voor mij als de tranen van jou en mij omdat je hier niet meer fysiek aanwezig bent.

Alleen nog maar in mijn dromen verschijnt samen met mamma… waar we straks ook weer de dag van herdenken en de reunie vieren met Wim, John en mij.
Het is een mooie en fijne traditie geworden en het zorgt dat het lijkt of jullie even bij me zijn.

We zagen onze witte duif ook weer vanmorgen vanaf ons balkonnetje… Johnny en ik… toen we lekker even een moment samen hadden met jou en een heerlijke machiatto <3

Je woorden verschenen de laatste dagen vaak in m,n hoofd…
“mooi werk” zei je altijd als er iets moois en nieuws uitgevonden was… prachtig vond je dat altijd en je was een echte gadget man!!
En natuurlijk was en ben ik daar heel trots op.
Samen met Lia ging je dan uitvogelen hoe die nieuwe technische snufjes in z,n werk gingen

Het waren gekke dagen de laatste tijd…
Ik met m,n Longe Covid… waar je zo bang voor was en me voor wilde beschermen.
Fijne positiviteit mogen krijgen van mijn Ergo-Coach (zo noem ik haar) omdat ze echt in staat is mij te begrijpen en mij op een betrokken manier goed begeleid en de ruimte geeft voor mijn eigen inbreng.
Ze neemt mijn werk als coach serieus … weet hoe moeilijk het is om je over te geven in een werkgebied waarin jezelf werkzaam bent…
Want al verschilt het in werkzaamheden… het coachingsgedeelte en de psychische benadering hebben veel raakvlakken met elkaar.

En ja er is nog veel meer interessants…
Lia gaat ook goed en is een andere richting uitgegaan met haar werk… ook in de Welzijn waar ze thuis hoort en wat geweldig bij haar past… met ook de uitdagingen die daar in te vinden zijn…
Ik ben zo blij voor haar en haar dankbare cliënten die ze straks allemaal mag gaan helpen <3

Ik mis je grapjes, en merk dat ik wat van die droge humor van je heb overgenomen… en ik hou ze nog steeds levendig in mijn vorm

God wat wil ik je veel vertellen in dit verhaal…

Van het feit dat ik weer een lekker fris kort koppie heb… weer ben gaan sporten… tot het feit dat Johnny, Wim en ik hebben besloten dat we volgend jaar als ik weer helemaal hersteld ben naar Turkije op vakantie gaan.

De 3 musketiers op Side…
Dat klinkt als een spannend avonturenboek

Ja en natuurlijk moest ik bij die filmpjes op youtube (waarin ik de adressen vast had ingestudeerd) weer aan jou denken… met al je verhalen over waar je vroeger allemaal naartoe bent gevaren…

Gisteren tijdens de film “Father of the Bride” was je er ook weer even bij…
Opeens hoorde ik daar het nummer van Julio in een latijnse versie… en op diezelfde dag hoorde ik “The Unforgetable Fire”
Dat wat jij en ik waren… vuur tegen vuur… in ruzies en ook in aanstekelijke positieve energie…

Alsof je een deken om me heen slaat en energetisch verteld dat het allemaal goed komt…
Altijd!
Dat je mij verteld dat je trots bent op ons alle drie en ook op Wim… dat je blij bent dat hij John en mij heeft opgevangen in moeilijke tijden en dat hij jou taak een beetje overgenomen heeft… maar dan als best Friend!

Ik luister naar “Kenny G” op deze morgen… want Johnny is naar z,n eigen pappa toe…
En ik wordt er een beetje emotioneel van op een goede manier… het missen… maar ook de vreugde in het nummer “Morning” waarin ik de vrijheid en de rust hoor die ik deze morgen mag ervaren…

Ik sluit af met de woorden waar ik altijd mee eindig…
LovU Daddy <3

Tot ziens in mijn dromen en mijn hart…

Liefs, Jackie